22.4.09

βλέμμα





6 σχόλια:

  1. Ανώνυμος26/4/09 19:53

    ¨Οσο μεγαλώνω τόσο με βήματα μικρά αποστασιοποιούμαι και μακραίνω..προς τα κει που ακούγεται το φτερούγισμα των αετών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mama,

    σ' ευχαριστώ γι' αυτό το σχόλιο. Κρύβει κάτι από αυτό στο οποίο προσβλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. traveling together ;) I hope we discover more this way!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος28/4/09 09:14

    Green, blue, lilac... Sea, flowers, birds, rocks... Perspectives and nuances. And interesting thoughts and conversations. Thank you!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Haavetar,

    welcome in this place which is a new home to me! Thenk you for your kind words that make me happy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

_