"... Η ψυχή τους όμως ξεπερνάει πολύ την όψη τους και το ντύσιμό τους σ' ομορφιά και πλούτο! Γιατί καταδεχτήκανε να ζητήσουνε το θάνατό μου; Για το καλό της πολιτείας! Αφτοί δεν κερδίζουνε τίποτα κι αν πεθάνω κι αν ζήσω. Μήτε τα χωράφια, που δεν έχω, θέλανε να τσεπώσουμε φτηνά στη δημοπρασία- μήτε να μ΄ αναγκάσουνε ναν τους δώσω λεφτά, για να πάρουνε πίσω τη μήνυση (πού να τά' βρω;)- μήτε βέβαια βιάζονται να χηρέψ' η γριά Ξανθίππη, για να μου τηνε παντρευτεί κάποιος από τους τρεις (χαρά στο πράμα!). Θέλαν, ω άντρες Αθηναίοι, με το δικό μου το πέσιμο να στηρίξουνε μέσα στην ψυχή σας την Αρετή, που τρεκλίζει. Του λαού μπροστάρηδες, αν δεν είτανε τίμιοι και καθαροί, θά 'ταν αφτοί κατηγορούμενοι κ' εγώ κατήγορος."
Η αληθινή απολογία του Σωκράτη, Κ. Βάρναλης, 1932
