ΤΕΛΟΣ

καθώς περνούν τα χρόνια
πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν

καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες φωνές
βλέπεις τον ήλιο μ' άλλα μάτια

ξέρεις πως εκείνοι που έμειναν σε γελούσαν

το παραμίλημα της σάρκας
όμορφος χορός
που τελειώνει στη γύμνια

όπως τη νύχτα
στρίβοντας στην έρμη δημοσιά
άξαφνα βλέπεις να γυαλίζουν τα μάτια ενός ζώου που έφυγαν κιόλας

έτσι νιώθεις τα μάτια σου

τον ήλιο τον κοιτάς, έπειτα χάνεσαι μες στο σκοτάδι.


Σεφέρης Γιώργος
(Seferis Giorgos)



remember
Ελένη