ΤΕΛΟΣ

we get married, then, there is the time we separate.

we have spoken. All those figures lay their head
on a piece of land.

small pieces of land

we wave our knife towards the sky
we have lived and spared the life of the flower


today, we marry
today we love and laugh



Η ΝΥΦΗ
Ο αγαπημένος μου κατέβηκε στον κήπο του,
σε βραγιές μυριστικά,
για να βοσκήσει το κοπάδι του στους κήπους
και για να μαζέψει κρίνα.
Εγώ είμαι του αγαπημένου μου κι αυτός δικός μου
που βόσκει το κοπάδι του στα κρίνα.


[ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ, μεταγραφή Γ. Σεφέρης]