Τραγούδι Α'
η νύφη
Είναι μαύρη αλλά είμαι ωραία,
θυγατέρες της Ιερουσαλήμ,
σαν τα τσαντήρια του Κηδάρ,
σαν τα σκηνώματα του Σολομών.
Μη βλέπετε που είναι μαυρισμένη-
μ' έκαψε ο ήλιος.
Οι γιοι της μάνας μου μού θύμωσαν-
μ' έβαλαν να φυλάω τ' αμπέλια,
όμως τ' αμπέλι το δικό μου δεν το φύλαξα.
Α! πες μου εσύ που αγάπησε η ψυχή μου,
πού βόσκεις το κοπάδι σου;
πού ξαποσταίνεις το μεσημέρι;
Για να μην τριγυρνώ κρυφά
μες στα κοπάδια των συντρόφων σου.
...
ο άντρας
Τα δοκάρια του σπιτιού μας κέδρο
και τα φατνώματά μας κυπαρίσσι.
...
2 Οκτωβρίου 2011
1 σχόλιο:
the fainting colours
the ripe corn
you had a long walk?
Δημοσίευση σχολίου