31.8.10

καταμετρώ προσμετρώ ένα-ένα τ' ανθρώπινα όρια του νοερού και του πραγματικού αυτού κόσμου
αθέατες λάμψεις λαβυρίνθων αστράφτουν κατάτι
κι υπενθυμίζουν την ωραιότατη αξόδευτη λάβα που είν' ικανός ο άνθρωπος για να σηκώσει
και να κάψει το σκότος του λαθραίου επιβάτη


i count the human limits of the imaginary and real world
unseen labyrinths slightly enlight
the beautiful endless magma that the man has the power to generate
and burn the darkness

Δεν υπάρχουν σχόλια: