http://giannaras.wordpress.com/
(η σημερινή καταχώρηση).
Συνοδεύω το παραπάνω άρθρο με το απόσπασμα:
Ο Max Weber κάνει διάκριση ανάμεσα σε 3 διαφορετικά είδη εξουσίας: την παραδοσιακή, τη χαρισματική και την ορθολογική ή νομιμοποιημένη.
Η παραδοσιακή στηρίζεται στην οφειλόμενη προς τον (κληρονομικώ δικαιώματι και ελέω Θεού) αρχγό υποταγή και νομιμοποιείται από τις υπερφυσικές δυνάμεις με τις οποίες οι σχετικές δοξασίες συνδέεουν την αναρρίχησή του στην εξουσία. Ασκείται από πρόσωπα του οικογενειακού και του άμεσα συγγενικού περιβάλλοντος του σφετεριστή του θρόνου, από τον οποίο και εξαρτώνται κατά διάφορους τροπους.
Η χαρισματική εξουσία ανάγεται στους χαρισματικούς ηγέτες, οι οποίοι διαθέτουν ασυνήθιστα εξαιρετικές δυνάμεις και ικανότητες. Η νομιμότητά της πηγάζει από το πρόσωπο του ίδιου του ηγέτη, ο οποίος εκπροσωπεί τη ρήξη με το παρελθόν. Η εξουσία ασκείται από τους οπαδούς που τον περιστοιχίζουν και το κύριο πρόβλημα των χαρισματικών ηγεσιών είναι η ασυνέχεια, επειδή η διαδοχή ενός χαρισματικού ηγέτη συνδέεται με τη μετατροπή της εξουσίας σε παραδοσιακή ή νόμιμη-ορθολογική.
Στις σύγχρονες κοινωνίες προσιδιάζει η τρίτη μορφή εξουσίας, η νομιμοποιημένη ή ορθολογική, η οποία θεμελιώνεται στους θεσμούς με την τυπική τους λειτουργία, στην απρόσωπη και ορθολογική έννομη τάξη. Η εξουσία στις κοινωνίες αυτές νομιμοποιείται από το σεβασμό στους θεσμούς, και όχι στα πρόσωπα ή στην ιερότητα της θέσης τους, και ασκείται από τα θεσμοθετημένα όργανα και τον γραφειοκρατικό μηχανισμό, ένα τυπικό σύστημα καταμερισμού αρμοδιοτήτων.
Η παραδοσιακή στηρίζεται στην οφειλόμενη προς τον (κληρονομικώ δικαιώματι και ελέω Θεού) αρχγό υποταγή και νομιμοποιείται από τις υπερφυσικές δυνάμεις με τις οποίες οι σχετικές δοξασίες συνδέεουν την αναρρίχησή του στην εξουσία. Ασκείται από πρόσωπα του οικογενειακού και του άμεσα συγγενικού περιβάλλοντος του σφετεριστή του θρόνου, από τον οποίο και εξαρτώνται κατά διάφορους τροπους.
Η χαρισματική εξουσία ανάγεται στους χαρισματικούς ηγέτες, οι οποίοι διαθέτουν ασυνήθιστα εξαιρετικές δυνάμεις και ικανότητες. Η νομιμότητά της πηγάζει από το πρόσωπο του ίδιου του ηγέτη, ο οποίος εκπροσωπεί τη ρήξη με το παρελθόν. Η εξουσία ασκείται από τους οπαδούς που τον περιστοιχίζουν και το κύριο πρόβλημα των χαρισματικών ηγεσιών είναι η ασυνέχεια, επειδή η διαδοχή ενός χαρισματικού ηγέτη συνδέεται με τη μετατροπή της εξουσίας σε παραδοσιακή ή νόμιμη-ορθολογική.
Στις σύγχρονες κοινωνίες προσιδιάζει η τρίτη μορφή εξουσίας, η νομιμοποιημένη ή ορθολογική, η οποία θεμελιώνεται στους θεσμούς με την τυπική τους λειτουργία, στην απρόσωπη και ορθολογική έννομη τάξη. Η εξουσία στις κοινωνίες αυτές νομιμοποιείται από το σεβασμό στους θεσμούς, και όχι στα πρόσωπα ή στην ιερότητα της θέσης τους, και ασκείται από τα θεσμοθετημένα όργανα και τον γραφειοκρατικό μηχανισμό, ένα τυπικό σύστημα καταμερισμού αρμοδιοτήτων.
Από το είδος της εξουσίας καθορίζεται και ο προορισμός του σχολείου.
[Weber, M. Bασικές έννοιες της Κοινωνιολογίας, Μ.Κυπραίος(μτφ)]
Πόρποδας, Κ. Εισαγωγή στην Παιδαγωγική Επιστήμη: Σχολείο, Αγωγή και Κοινωνία, 165
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου