Είναι κάτι μικρές λεπτομέρειες σα μικρά- μικρούτσικα χαρτάκια πολύχρωμα(κοίτα τα πλατανόφυλλα...)που τα σέρνει ο άνεμος απ' το πουθενά και εισβάλλουν στην καθημερινότητά μας, χρωματίζουν τις σκιές μας,αναστατώνουν τις αισθήσεις μας..μας δίνουν μια και μας πάνε ψηλά..τα στέλνουν οι άγγελοι μήπως? mama
Mama, σ' ευχαριστώ! τελευταία νιώθω να μεγαλώνει η ανάγκη να βρίσκομαι στη φύση. Και - είναι περίεργο - γράφοντας εδώ, διαλέγοντας φωτογραφίες, βλέποντάς τες ξανά και ξανά, αλλάζει η αντίληψή μου για τα μέρη όπου έχω βρεθεί. Παρατηρώ λεπτομέρειες που επί τόπου προσπέρασα, αναγνωρίζω την καθαρότητα και την απλότητα, την ομορφιά ακόμη και σε τοπία που βλέπω τρέχοντας ανάμεσα σε προορισμούς! Είναι και αυτή μια απρόσμενη χαρά που αντλώ από το μπλογκ.
Ritva, I' m very happy that you agree. It means a lot to me because i find there is a deep relation between art and architecture and i appreciate what you do; i think that your pictures well reveal it.
mama, νομίζω κι εγώ ότι είναι πολύ χρήσιμος. Όχι ως απολογισμός πεπραγμένων και μη, διαφορετικά. Εμπλουτίζοντας αυτά που ξέρουμε με το νέο βλέμμα που αποκτούμε καθώς αλλάζουμε.
Γι' αυτό και από μικρή μου άρεσαν τα ποιήματα: είναι μικρά, ευσύνοπτα και κάθε φορά που τα διαβάζεις διαφορετικά. Μπορεί κανείς να διαβάζει τα ίδια λιγοστά καλά βιβλία του και να μην τελειώνουν όσα έχουν να του δώσουν !
7 σχόλια:
I am thrilled about colours and the colour's absence.
I am thrilled about combining them.
I confide in it the basic need that leads to architecture.
Deep down there is choice -a number of choices, to be precise.
Choices are made out of a belief; not just out of a concept.
The belief is a world, parts of which are unknown. Hence, there can be choices to somehow reveal the unknown belief from which they depart.
We can own nothing more than this. Nothing belongs to us more than this cyrcle.
Είναι κάτι μικρές λεπτομέρειες σα μικρά- μικρούτσικα χαρτάκια πολύχρωμα(κοίτα τα πλατανόφυλλα...)που τα σέρνει ο άνεμος απ' το πουθενά και εισβάλλουν στην καθημερινότητά μας, χρωματίζουν τις σκιές μας,αναστατώνουν τις αισθήσεις μας..μας δίνουν μια και μας πάνε ψηλά..τα στέλνουν οι άγγελοι μήπως?
mama
Mama,
σ' ευχαριστώ! τελευταία νιώθω να μεγαλώνει η ανάγκη να βρίσκομαι στη φύση. Και - είναι περίεργο - γράφοντας εδώ, διαλέγοντας φωτογραφίες, βλέποντάς τες ξανά και ξανά, αλλάζει η αντίληψή μου για τα μέρη όπου έχω βρεθεί. Παρατηρώ λεπτομέρειες που επί τόπου προσπέρασα, αναγνωρίζω την καθαρότητα και την απλότητα, την ομορφιά ακόμη και σε τοπία που βλέπω τρέχοντας ανάμεσα σε προορισμούς! Είναι και αυτή μια απρόσμενη χαρά που αντλώ από το μπλογκ.
precious and true!
Ritva,
I' m very happy that you agree. It means a lot to me because i find there is a deep relation between art and architecture and i appreciate what you do; i think that your pictures well reveal it.
Ο αναστοχασμός πάνω σ' όλα τα πράγματα -όσο μεγαλώνω το καταλαβαίνω-έχει πολύ μεγάλη σημασία,
ακόμα κι αν αφορά μια φωτογραφία...
mama
mama,
νομίζω κι εγώ ότι είναι πολύ χρήσιμος. Όχι ως απολογισμός πεπραγμένων και μη, διαφορετικά. Εμπλουτίζοντας αυτά που ξέρουμε με το νέο βλέμμα που αποκτούμε καθώς αλλάζουμε.
Γι' αυτό και από μικρή μου άρεσαν τα ποιήματα: είναι μικρά, ευσύνοπτα και κάθε φορά που τα διαβάζεις διαφορετικά.
Μπορεί κανείς να διαβάζει τα ίδια λιγοστά καλά βιβλία του και να μην τελειώνουν όσα έχουν να του δώσουν !
Δημοσίευση σχολίου