ΚΕΦ(ΑΛΑΙΟΝ)1|14-15

Έπειτα θέλοντας να αριθμήσω τους άδικους, έχωσα το ένα χέρι μες στην τσέπη του ράσου μου και το άλλο ανάμεσα στο ζωνάρι μου, γιατί εκατάλαβα, αλίμονον! πως τα δάχτυλα δεν εχρειαζόντανε ολότελα.

Και ο νους μου εζαλίστηκε από το μεγάλον αριθμό' όμως με παρηγορούσε να βλέπω | πως καθένας κάτι καλό είχε απάνου του.



"Και άκουσα ένα γέλιο φοβερό μες στο πηγάδι

και είδα προβαλμένα δύο κέρατα"

Σολωμού ΗΓυναίκατηςΖάκυνθος