Aυτός που αναλαμβάνει να δώσει νόμους ή θεσμούς σε ένα λαό, γράφει ο Rousseau, πρέπει "να αισθανθεί ικανός να αλλάξει, κατά το λεγόμενο, την ανθρώπινη φύση", και αυτό που εννοεί εδώ είναι: πρέπει να αρχίσει από τη μεταρρύθμιση των ηθών τους, διότι αυτό που "συντηρεί το πνεύμα των θεσμών στο λαό" είναι τα ήθη.
(Πρέπει να γίνει σαφώς κατανοητό ότι ο όρος "ήθη" δεν παραπέμπει σε αυτό που θα αποκαλούσαμε ¨ηθική" με τη στενή έννοια. Πρόκειται για τρόπους του είναι και τρόπους του ζην..., η στάση απέναντι στη ζωή και στον κόσμο, η συμπεριφορά με την καθολική έννοια- και τελικά, στη δική μας γλώσσα, η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας)
...
Κ. Καστοριάδης, Η ελληνική ιδιαιτερότητα, Τ.Β', Κριτική, 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου