18.1.09

εργατικότητα

ορίζοντας την εργατικότητα ως μια απτή υπέρβαση, εξοστρακισμό της αδρανούς υπαρκτικής κατανάλωσης, υπέρβαση των προσωπικά προσδιορισμένων ορίων μιας"μέσης" αποδοτικότητας, δείκτη εγρήγορσης, αυτοπροσφοράς, βελτίωσης.
Στόχοι για τους οποίους να εργαστείς: εκείνοι που μετριούνται ως αθλήματα: να επιβιώνεις, [αλλά] και να υπάρχεις.
για να υπάρχεις, να δουλεύεις
για να προσφέρεις, να έχεις
για να έχεις, να παράγεις με αυτά που από άλλους κρίνονται ίσως ως ξερά και που για 'σένα ίσως (δοκιμάζεις) να είναι σπόροι.
Ενδιάμεσο ερώτημα: να προσφέρεις σε τι; σε ποιον;

ο μηδενισμός δεν είναι σύμπτωμα, τάση, ή μόδα.
Όταν υιοθετείται παρανοημένα (εύκολη μίμηση διαδεδομένου παραδείγματος) και όταν τον συνοδεύει τεμπελιά, παύει να είναι καθεαυτό μηδενισμός.
Όταν η κατάλυση και αυτού του ίδιου του μηδενισμού δεν επιχειρείται με αίσθημα συνέπειας - συνέπεια που θα ήταν εξολοκλήρου σεβαστή- αλλά με τεμπελιά ή θράσος, γεννά μόνο το περιβάλλον τέλειας κλειστότητας: απελπισία.
Ωστόσο, το μηδέν είναι υπαρκτό (ως σύλληψη τουλάχιστον ή ως συνθήκη). Και για να οριστεί (και να εφαρμοστεί) απαιτεί εργατικότητα και τόλμη .

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αριστοτέλης/ Ηθικά Νικομάχεια
"Το λάθος γίνεται με πολλούς τρόπους (γιατί το κακό και το άπειρο πάνε μαζί, όπως δίδασκαν οι Πυθαγόρειοι, ενώ το καλό πάει μαζί με το πεπερασμένο), το σωστό όμως γίνεται με έναν μόνο τρόπο (γι' αυτό και το πρώτο είναι εύκολο, ενώ το άλλο δύσκολο: είναι εύκολο, πράγματι, να αποτύχεις στο στόχο σου, ενώ είναι δύσκολο να τον πετύχεις). Να γιατί η υπερβολή και η έλλειψη είναι χαρακτηριστικά της κακίας και η μεσότητα της αρετής: "καλοί με έναν μόνο τρόπο, κακοί με χίλιους τόσους τρόπους."
Η αρετή λοιπόν, είναι μια έξη (=μια μόνιμα διαμορφωμένη κατάσταση) που επιλέγεται ελεύθερα από το άτομο, βρίσκεται στο μέσον, στο μέσον όμως το σε σχέση με εμάς, το μέσον που καθορίζεται από τη λογική - πιο συγκεκριμένα από τη λογική, πιστεύω, που καθορίζει ο φρόνιμος άνθρωπος-. Είναι μεσότητα μεταξύ δύο κακιών, που η μία βρίσκεται από την πλευρά της υπερβολής και η άλλη από την πλευρά της έλλειψης και ακόμη με το νόημα ότι ορισμένες κακίες παρουσιάζονται ελλιπείς και άλλες πάλι υπερβολικές σε σχεση με αυτό που πρέπει, είτε στα πάθη είτε στις πράξεις, ενώ η αρετή και βρίσκει και επιλέγει το μέσον."

dudivie είπε...

αρετή λοιπόν, είναι μια έξη (=μια μόνιμα διαμορφωμένη κατάσταση) που επιλέγεται ελεύθερα από το άτομο..there is many kind of aretή, δενναι μονο ενα. πωσ.
το να δουλευεις γενικα..? δουλεμπορος.

dudivie είπε...

to na apergeis mporei kai auto nanai aretή